Onderzoekers beveiligen nationale archieven met blockchain en AI

Onderzoekers van de Universiteit van Surrey beschrijven het door hen ontwikkelde systeem — ARCHANGEL — in een recent gepubliceerde paper (PDF). Het is erop gericht om op tijd gebaseerde content, denk aan audio en video, verifieerbaar te maken. Het achterliggende doel is om gesjoemel met archiefdata onmogelijk te maken.

Authentieke content

ARCHANGEL is gebouwd om wijzigingen aan gearchiveerde data te detecteren, en leunt daarbij sterk op een op Proof-of-Authority gebaseerd blockchainsysteem. Het is getest met de nationale archieven van het Verenigd Koninkrijk, Estland, Noorwegen, Australië, en de Verenigde Staten (NARA).

Professor John Collomosse heeft de leiding over het project. “Archieven wereldwijd verwerken grote hoeveelheden (digitale) content”, vertelt Collomosse. “Het is belangrijk dat ze de herkomst en integriteit ervan op een veilige en transparante manier kunnen aantonen.”

“We hebben aangetoond dat dit mogelijk is voor archiefgegevens in en van het digitale tijdperk, onder anderen door blockchain en kunstmatige intelligentie te combineren”, vult Collomosse aan. “We genereren en borgen een digitale vingerafdruk waarmee die authenticiteit te verifiëren is.”

Innovatief?

Je vraagt je wellicht af wat er innovatief is aan zo’n ‘digital fingerprint’. Die bestaan toch al een tijdje? Dat is zo. Wat ARCHANGEL inbrengt is dat de hash die wordt gegenereerd onafhankelijk is van de manier waarop de video is gecomprimeerd (cq. de gebruikte codec). Zo resulteren verschillende versies van dezelfde video altijd in dezelfde vingerafdruk, maar wijkt hij wel af bij de minste of geringste aanpassing.

Vervolgens zorgt het blockchainplatform ervoor dat de gegenereerde vingerafdruk veilig en onveranderlijk wordt opgeslagen. Daarnaast faciliteert het platform de verificatie van content. Een gebruiker kan simpelweg van een aangeboden bestand opvragen of het een stempel van het archief heeft gekregen.

Het platform zorgt er uiteraard niet voor dat de content zelf betrouwbaar is. Het is nog steeds nodig dat een archivaris aangeboden gegevens controleert en verifieert voordat het opgeslagen wordt in het archief. Maar daarna wordt het met een onuitwisbaar digitaal brandmerk in de kast gezet.